Siyam na buwan na akong tagahugas ng pinggan. Masaya ako sa gawaing ito. Hindi ako nagrereklamo. Hindi. Paminsan-minsan, naiinis, oo. Gaya kanina. Ano ba namang idiretso na sa basurahang dalawa o tatlong hakbang lang mula sa lababo ang mga discarded na hiniwang sibuyas. Paano na lang kung lang walang grinder yung lababo? E di nagbara? Dahil lang sa hindi mo malaman kung katangahan ba o katamaran. Pero hindi ako nagrereklamo. Hindi. Masaya ako sa gawaing ito. Dahil habang sinasabon ko ang mga tasa, baso, platito, plato, kutsara, tinidor, sandok, at rice cooker, minsan kaldero, hindi ako nag-iisip. Malaya akong nakapag-iisip ng ibang bagay na hindi ko naiisip sa tuwing ako ay nag-iisip. Sa paghuhugas ng pinggan, hindi ako nag-iisip habang nag-iisip. Pinagbubuklod ng gawaing ito ang ako at si Ako. Saka ko maririnig ang huni ng hummingbird sa labas.
Sa laylayan ng kapalaran, tatlo ang maaaring patunguhan: (1) ang kumapit nang mahigpit at hilahin ang sarili paloob upang makiangkop; (2) ang bumitaw sa paghawak upang kumalas; at (3) ang manatili sa kinalalagyan, habang nakikiramdam, nagmamasid sa loob mula sa labas pero hindi talaga; sa labas mula sa loob pero hindi talaga; nasa gitna, pero hindi talaga. Walang totoong kinaangkupan dahil nasa laylayan lamang.
Subscribe to:
Posts (Atom)
Paunawa
Naglalaman ng mga temang hindi angkop sa panlasa ng masa. Gabayan po natin ang ating katinuan.
Tungkol Sa Akin
Gusto kong makipagkilala, at sa pagtatangkang ito'y sana'y makilala mo rin ako hindi sa kung sino ako kundi sa kung ano ang totoo..
Ano raw!?
Bigyang-Pansin
: Karapatang-ari Lunsaran ng Kamalayan. 2009. Disenyo ni Pocket :